اين قطعه مربوط به مراسم مناجات شب چهاردهم ماه رمضان در سال ۱۴۰۰ مى‌باشد كه در حرم امام رضا (عليه‌السّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می‌توانید به پايگاه اطلاع‌رسانی فطرس مراجعه نمایید. http://fotros.ir متن شعر: می‌دونم قبل از نیمه‌ی این ماه منو می‌بخشی ان شاالله تا بنده‌ی توام آزادم نمیره خوبیات از یادم می‌خوام دوباره بنده‌ت باشم برس به دادم چقد منو بخشیدی حسابش از دستم رفت بازم منو می‌بخشی الهی العفو گرچه افتاده رو زمین بارم می‌دونی امّا دوست دارم مثه همیشه امّیدوارم که وا کنی گره از کارم دلم رو با نگات آروم کن طاقت ندارم ببین چه حالی دارم قرار دل رفت از کف از ته دل می‌خونم الهی العفو چه تک و تنها، چه غریبونه یه نفر کنج این زندونه اسیر این شبای تاره رو خاک تیره سر میذاره کسی به جزء خدا از حالش خبر نداره ای صید بی‌بال و پر شفیع روز محشر دخیلک آقا یا موسی بن جعفر توی این زندون دیگه آزاده بدنش روی خاک افتاده هنوز توی غل و زنجیره رضا
بهترین و جدیدترین ویدئو های روز
[توقف]
ویدبید