این قطعه مربوط به مراسم مناجات شب دوازدهم ماه رمضان در سال ۱۴۰۱ مى باشد كه در حرم امام رضا (علیه‌السّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، می توانید به پایگاه اطلاع رسانی فطرس مراجعه نمایید. http://fotros.ir متن شعر: فصل شکفتن شده است و بار ندارم پيش ترازوى تو، عيار ندارم ابری‌ام و چشم اشک‌بار ندارم هيچ شباهت به روزه‌دار ندارم روزه‌ی خود را تباه می‌کنم؛ ای وای یک‌سره من اشتباه می‌کنم؛ ای وای در رمضان هم گناه می‌کنم؛ ای وای شرم ز مهمانی نگار ندارم روزه نبودند چشم و گوش و زبانم روزه نبودند، فکر و قلب و گمانم این‌دل هرجایی، هست قاتل جانم بر دل هرجایی‌ام مهار ندارم در دل من كه سزاش هست مجازات ميل گناه است بيشتر ز مناجات ياد خدا نيست دلم، اغلب اوقات با تو دگر نیمه‌شب قرار ندارم آينه‌ی قلب من، غبار گرفته دور مرا تنگى حصار گرفته پای مرا بین راه، خار گرفته در ره تو، گام استوار ندارم تا به‌سوی معصیّت شدم متمایل خواب گرفته مرا، زمان نوافل جای دعا، رفته&zwn
بهترین و جدیدترین ویدئو های روز
[توقف]
ویدبید