غزل 274 حافظ به دور لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش

به دور ِ لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش، به بوی گُل نفسی همدم ِ صبا می‌باش، نگویمت که همه ساله مِی پرستی کن، سه ماه مِی خور و نُه ماه پارسا می‌باش، چو پیر ِ سالک ِ عشقت به مِی حواله کند، بنوش و منتظر ِ رحمت ِ خدا می‌باش، گرت هواست که چون جم به سِرِ غیب رسی، بیا و همدم ِ جام ِ جهان نما می‌باش!