هم سایه هم قسمت دوم شستن فرش در مشاعات

همه چیز رو از من بگیر، فرش شستن را نه قالی شویی "همسایه‌آزار" شستن فرش شاید در زمانی دور همان‌قدر که یک بخش از نظافت خانه بود، سهمی هم در تفریح اهل خانه داشت. حیاط‌های بزرگ، گذر نهر آب یا چاه آبی گوشه حیاط، آفتاب تند و بخشنده ... همه چیز برای شستن فرش‌ها مهیا بود، فقط چند تا جوان قبراق لازم بود که وسط آب بازی وخنده لگدی هم به فرش بزنند تا گل‌های خورشیدی روی فرش های لاکی بدرخشند. حالا راستش تقریبا هیچ کدام از این‌ها فراهم نیست. نه حیاط بزرگ داریم، نه ذخایر آبمان اوضاع روبراهی دارد، نه فضای اختصاصی برای این کارها داریم . از همه مهم‌تر پول آب هم در اکثر آپارتمان‌ها مشترک است و شستن فرش یک‌جور تعدی به حقوق دیگران هم هست. استفاده از خدمات قالی‌شویی تقریبا در تهران و شهرهای بزرگ یک پدیده جاافتاده‌ست. هم زحمت کمتری دارد، هم برای فرشمان بهتر است، هم حق همسایه‌ها مراعات می‌شود، هم آب کمتری مصرف می‌کند. اگر کسی را می‌شناسید که هنوز در پشت بام یا پارکینگ قالی می‌شوید، این پست را برایش بفرستید، شاید از