غزل 320 حافظ دیشب به سیل اشک ره خواب می‌زدم

دیشب به سیل ِ اشک ره ِ خواب می‌زدم، نقشی به یاد ِ خط ِ تو بر آب می‌زدم، ابروی یار در نظر و خرقه سوخته، جامی به یاد ِ گوشه ی محراب می‌زدم، هر مرغ ِ فکر کز سر ِ شاخ ِ سخن بجست، بازش ز طره ی تو به مضراب می‌زدم، روی نگار در نظرم جلوه می‌نمود، وز دور بوسه بر رخ ِ مهتاب می‌زدم!