زهر در شکر کلاس مثنوی خوانی

شیرینیِ فریب، تلخیِ نجات همه‌چیز آن‌گونه که در ظاهر می‌نُماید، نیست. مولانا می‌گوید بسیار چیزها در آغاز شیرین‌اند اما سرانجامی تلخ دارند؛ و چیزهایی در ابتدا تلخ‌اند اما در نهایت شیرینی و رستگاری در آن‌هاست. راز کار در دیدن عاقبت است. مولانا برای عاقبت بینی مراتبی قائل است گروهی تیزبین‌اند؛ از همان ابتدا «از بوی вещ» می‌فهمند چه چیز برای جان کشنده است و به آن نزدیک نمی‌شوند. گروهی دیگر وقتی لقمه را در دهان می‌گذارند، تلخی و خطرش را درمی‌یابند و به‌موقع بازمی‌ایستند. اما گروهی هستند که لقمه تلخ از گلو پایین می‌رود و سال‌ها شیرین می‌نماید… تا آن‌که در پایان کار، در واپسین لحظه، می‌فهمند چه زهری را حلاوت پنداشته بودند. مولانا دعوت می‌کند که با «چشم عاقبت‌بین» زندگی کنیم: نه فریب شیرینی‌های زودگذر را بخوریم، و نه از تلخی‌های آغازین که ما را می‌سازند رو برتابیم. دفتر سوم مثنوی معنوی ️ روایت: محسن محمد تصویر: مه‌سیما هاشمی #مثنو