زینب رحیمی: «برای مهندسی اقلیم کاری از دست بشر برنمیآید؛ آن هم در حدی که بتواند روی پدیدههای طبیعی اثرگذار باشد، اما از دست بشر آنجایی کار ساخته است که جلوی تخریب بیشتر طبیعت را بگیرد و خودش بنزین روی این آتیش نریزد.» همه داریم غصه آب را میخوریم. نگرانیم چون تابستان سخت را پشت سر گذاشتیم به امید اینکه شروع فصل پاییز برایمان باران بیاورد. حالا که ۵۳ روز از آن میگذرد هنوز خبری از باران نیست. وقتی اوضاع هوا و بارش را با سال قبل و سالهای دورتر مقایسه میکنیم، ناامیدتر میشویم. باران در ایران از اول پاییز تا نیمه آبان امسال در قیاس با متوسط بارندگی درازمدت، ۸۷ درصد کمتر باریده است. تهران که وضع بدتری دارد از اول مهرماه تنها یک میلیمتر باران داشته، ۱۵ استان دیگر هم بارش صفر را تجربه کردند. بعضیها میگویند ابرهای ایران را دزدیدهاند. عدهای هم اصرار دارند ابرها را بارور کنیم تا باران ببارد. یکی دیگر هم اطمینان میدهد که اگر آب خلیج فارس و دریای عمان را به شهرهای مرکزی ایران بیاوریم و آنجا بخار کنیم، باران
ویدبید