اين قطعه مربوط به مراسم عزاداری شب دوم ماه محرّم در سال 140۴ مىباشد كه در هیأت رایةالعباس (علیهالسّلام) اجرا شده است. براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، میتوانید به پايگاه اطلاعرسانی فطرس مراجعه نمایید. http://fotros.ir متن شعر: گرچه پر رنج و بلایم؛ خاک عشّاقم من محلّ امتحان اولیایم؛ مکّه، هم رتبهی من، فخر ندارد سر به طاق عرش سایم؛ سیّد شباب جنّت به سرم پای گذارد تربتم به یمن اجلال نزول شاه، دارو؛ سایهسارم، پر جبریل باد در عرصهی من گرفته هوهو؛ سینهام مخزن الاسرار هستم آرامگه یکیک انصار؛ من زمین کربلایم؛ هله بیکم یا زوّار مدفن آل حسین و قبلهگاه اهل دینم تربتم، سرمهی چشم انبیاء و ملجأ اهل یقینم بوستان لالههایم ؛ همهی أرض و سماوات شدند خوشهچینم نه فقط محمل تشریف حسینم، من قدمگاه امیرالمؤمنینم چشم من، فرات جاری؛ دائماً بودم گرم سوگواری هر تپش سینهی من قرین درد و بیقراری تا که ناگه شدم آرامگه محمل زینب فخر بر عالم و آدم دارم که شده خاک من از لطف خدا، گرد کف پای اب