گرشا رضایی سفر Garsha REzaei SAfar ﻣﮕﻪ ﻣﻴﺸﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺳﻔﺮ ﻋﻤﺮو ﺗﺎ آﺧﺮ ﺑﺮی ﺗﻨﻬﺎ راﻫﻮ ﻧﻤﻴﺸﻪ ﺑﻰ ﻳﺎر و ﻳﺎور ﺑﺮی دﺳﺘﻤﻮ ول ﻧﻜﻨﻰ ﺳﺮد و ﺗﺎرﻳﻜﻪ راه ﻣﻦ ﺑﻰ ﺗﻮ ﭼﻴﻜﺎر ﻛﻨﻢ واﺳﻢ ﺗﻮﻳﻰ ﺗﻜﻴﻪ ﮔﺎه دل دل دل اﻣﻮن از دﺳﺖ ﺗﻮ و ﻛﺎر ﺗﻮ ﺧﺴﺘﻪ ام از ﺑﺎزی ﻫﺮ ﺑﺎر ﺗﻮ ای دل ای دل ﻣﻦ ﺑﺎ روزاﻳﻰ ﻛﻪ ﻧﻴﺴﺘﻰ در ﺳﺘﻴﺰم ﺑﻪ اﻣﻴﺪ ﺑﻮدﻧﺖ زﻧﺪم ﻋﺰﻳﺰم ﺧﻮﻧﻪ ی ﻓﺮدا رو ﻣﻴﺴﺎزم ﻛﻨﺎرت ﻫﺮ ﭼﻰ دارم از دﻟﻢ ﺑﻪ ﭘﺎت ﻣﻴﺮﻳﺰم دل دل دل اﻣﻮن از دﺳﺖ ﺗﻮ و ﻛﺎر ﺗﻮ ﺧﺴﺘﻪ ام از ﺑﺎزی ﻫﺮ ﺑﺎر ﺗﻮ ای دل ای دل