مولانا همه جا و به صد زبان با ما میگوید که از حقیقت سخن گفتن محال است و انچه بر زبان میآید حد اکثر مانند نشانهها و تابلوهایی است که ممکن است برای نشانهشناسان نشانههایی برای طی طریق و ادامه دادن مسیر باشد و الا اساسا سخن گفتن از حق را مشرکانه دم زدن میداند چونک جفت احولانیم ای شمن لازم آید مشرکانه دم زدن او میگوید چاره چیست وقتی که با افراد دوبین(کنایه از محبوسان عالم مادی) سخن میگوییم؟ بایستی متناسب با قدر درک و فهم انان سخن گفت همانطور که هر معلمی چنین میکند چون که با کودک سر و کارت فتاد هم زبان کودکی باید گشاد این بخش از بحر در کوزه از روی نسخهی استاد محمد علی موحد خوانده شده است ابیات ۱۷۶۵ تا ۱۷۹۴ از دفتر اول مثنوی معنوی بحر در کوزه خوانش و توضیحات مختصر ابیات مثنوی معنوی مولانا است روایتگر: محسن محمد تصویر: مهسیما هاشمی