[توقف]
نه حوا بود نه آدم سیب اما بود و سیبها همیشه ممنوعهاند میگفتم میآیی و میمانی میگفتم دستات و لبخندت همواره من خواهد بود غافل بودم از جاذبه زمین که سیب را قبل از دستات قبل از نگاهت چیده بود دکلمه: مهدی مهاجر شاعر: آرزو نوری
ویدبید