«حسد بر زندگی عینالقضاه» دومین رمان مسعود کیمیایی است که بعد از رمان جذاب و خواندنی «جسدهای شیشهای» منتشر شد و اینک برای بار هشتم تجدید چاپ شده است. رمان «حسد» چنان به فضای هولناک اواخر قرن پنجم و ششم ایران نزدیک میشود که به دشواری میتوان مسعود کیمیایی فیلمساز و رماننویس را از یکدیگر باز شناخت. او با نثری که ریشه در ادبیات کلاسیک ایران دارد، زمانه و زندگیِ عینالقضاه و تاریخ تلخ آن دوران را روایت میکند. اگر اصراری باشد که ردپایی از کیمیاییِ فیلمساز را در رمانش پیدا کنیم، قاطعانه میتوان آن را در فضاسازیهای رعبانگیز و گاه شاعرانه و عاشقانهاش جست. «حسد» رمانی عرفانی نیست و عرفان در این رمان، خرقه واقعیت به تن کرده و سودای دیرینۀ نویسنده آن را که عدالت است به تصویر میکشد. «حسد» تلاش کیمیایی برای به تصویر کشیدن آدمهایی است که گویا هرگز از جنس آدمهای عادی نبودهاند. کیمیایی میخواهد از عرفان رمانتیکزدایی کند و شخصیتها
ویدبید