در ویدیوی «طعم رهایی» از مجموعهی «بحر در کوزه»، همراه مولانا و ابیاتی شورانگیز از دفتر اول مثنوی معنوی، به یکی از بنیادیترین پرسشهای زندگی انسانی سر میزنیم: چرا مولانا اینهمه آرامش دارد؟ این آرامش از کجا میآید؟ در جهانی که پر از اضطراب، دگرگونی و ترس از نابودیست، مولانا از ژرفای وجود سخن میگوید. او میگوید ما جسم نیستیم؛ ما روحیم. و این روح، فانی نمیشود. بهقول او: «باده در جوشش گدای جوش ماست چرخ در گردش گدای هوش ماست باده از ما مست شد نی ما از او قالب از ما هست شد نی ما از او» او با جسارتی شاعرانه و صداقتی عرفانی، مرز میان ظاهر و باطن را درمینوردد. جسم، تنها سایهایست از آن حقیقت پنهان؛ قالبیست که از ما «هست» میشود، اما ما از آن نیستیم. ما از جنس روح، از جنس جوشش، از جنس نوریم. در این ویدیو، نهتنها این ابیات را میخوانیم، بلکه درنگ میکنیم بر مفهوم جاودانگی روح از نگاه مولانا؛ بر اینکه چگونه انسان اگر خود را تنها در قالب جسم ب